Ważecka tuniczka

Ważecka Turniczka, Siodełko Furkotne (Ostrá vežička, Sedielkový priechod)

 

 

Ważecka Turnia (Ostrá veža) znajduje się w grani oddzielającej Dolinę Furkotną (Furkotská Dolina) od Doliny Suchej Ważeckiej (Dolina Suchej Vody). W grani Ważeckiej Turni znajdują się kolejno (od północy) następujące obiekty:

 

Północny Wierzchołek Ważeckiej Turni (Severná Ostrá veža),

Ważecka Szczerbina (Ostrá štrbina),

Południowy Wierzchołek Ważeckiej Turni (Južná Ostrá veža),

Pośrednia Ważecka Szczerbina (Prostredná Ostrá štrbina),

Ważecki Palec (Ostrý palec),

Niżna Ważecka Szczerbina (Nižná Ostrá štrbina),

Północny Wierzchołek Ważeckiego Kopiniaka (Severný Ostrý hrb),

Szczerbina w Ważeckim Kopiniaku (štrbina v Ostrom hrbe),

Południowy Wierzchołek Ważeckiego Kopiniaka (Južný Ostrý hrb),

Ważecki Karb (Vyšný Ostrý zárez),

Ważecka Turniczka, in. Ważecki Ząb (Ostrá vežička),

Ważecki Karbik (Nižný Ostrý zárez),

Północny Wierzchołek Ważeckiej Kopy (Severná Ostrá kopa),

Ważecka Przehyba (Ostrá priehyba),

Południowy Wierzchołek Ważeckiej Kopy (Južná Ostrá kopa),

Szczerbina nad Turniczką (Štrbina nad vežičkou),

Turniczka nad Szczerbiną (Vežička nad štrbinou),

Szczerbina pod Turniczką (Štrbina pod vežičkou),

Kopa nad Siodełkiem (Kopa nad Sedielkom),

Siodełko, in. Siodełko Furkotne, in. Przełęcz pod Siodełkiem (Sedielkový priechod),

Siodełkowa Kopa, in. Siodełko, in. Furkotne Siodełko (Sedielko, Sedielková kopa)

 

Polskie nazwy wg:

W. H. Paryski, „Tatry Wysokie”, tom 8, reprint, Sklep Podróżnika, 1992;

Strona MountCad.pl;

J. Januszewski, G. Głazek, W. Fedorowicz-Jackowski, "Tatry i Podtatrze. Atlas Satelitarny”, Geosystems Polska, Warszawa, 2005;

Wikipedia

 

Słowackie nazwy wg:

W. H. Paryski, „Tatry Wysokie”, tom 8, reprint, Sklep Podróżnika, 1992;

Przewodnik tatry.nfo.sk

 

Tatry Wysokie, czterojęzyczny słownik nazw geograficznych: link

 

 

Jeśli mam coś skomentować, to sprzeczności w nazwach rzucają się w oczy. Po co np. dwie polskie nazwy dla turniczki, której największa ściana ma 120 m wysokości? W tym wypadku nie czuję się na siłach rozstrzygnąć, która jest słuszna. W cytowanych powyżej źródłach mamy 2:1 dla Ważeckiej Turniczki. W przypadku dwóch ostatnich obiektów logiczna wydaje się nazwa „Siodełko Furkotne” (w odróżnieniu od bardziej znanego Siodełka Smokowieckiego) dla przełęczy i „Siodełkowa Kopa” dla szczytu, który jest ostatnim z obiektów na powyższej liście. Inaczej np. nazwa „Kopa nad Siodełkiem” odnosiłaby się do obiektu znacznie niższego od szczytu o nazwie „Siodełko”. W nazwach słowackich nadal występuje sprzeczność.

 

Opisy i zdjęcia Ważeckiej Turni i jej południowej grani na stronie tatry.nfo.sk:

http://www.tatry.nfo.sk/ - zakładki: Ostrá veža: link i Ostrá vežička: link

 

Informacja w Wikipedii (wersja polska)

Ważecka_Turnia

Siodełko_Furkotne

Siodełkowa_Kopa

 

 

Celami wspinaczkowymi w rejonie są wschodnie ściany Ważeckiej Turni (150 m) i Ważeckiej Turniczki (120 m)

 

W wymienionym rejonie mamy jedną olsztyńska drogę i jeden wariant.

 

 

Ważecka Turniczka, (Ostrá vežička) - 2000 m; wschodnia ściana - Witold Jurkowski, Bogusław Mielczyński, Jerzy Pepol  - 1.09.1977 - IV – 1,5h.

 

Droga jest już opisana w przewodniku Tatry.nfo.sk, w rozdziale:Ostrá vežička” jako nr 1 z wariantem 2: link

 

oraz w „Taterniku” 1/2010, str. 26: link do Archiwum Taternika

 

 

Siodełko Furkotne (Sedielkový priechod) - wariant od wschodu (z Doliny Furkotnej) prawym żebrem Kopy nad Siodełkiem (Kopa nad Sedielkom) - Ewa Kasprowicz, Krzysztof Jachimowski, Piotr Minkiewicz - 18.08.2006 - IV - 2 wyciągi (lina 50 m ).

 

Opis:

Wariant zaczyna się z lewej strony żebra, kilkanaście metrów powyżej dolnej ostrogi, tuż na prawo od końca pasa jasnych skał stanowiącego dolną część żebra. Ukosem w prawo za krawędź żebra (miejsca IV) (Uwaga - nie należy iść do góry żadnym z narzucających się ładnych zacięć kończących się okapami. Zrzucenie jednego z okapów na piargi przekonało nas, że nie tędy droga). Za krawędzią żebra prosto w górę (II). Stanowisko na krawędzi żebra. Drugi wyciąg krawędzią lub na prawo od niej. Trochę krucho (I). Z drugiego stanowiska bez trudności w lewo do ścieżki i na przełęcz. Przebieg wariantu zaznaczono na rysunku.

Najnowsze opisy tego rejonu można znaleźć w przewodniku Arno Puškáša: "Vysoké Tatry", tom IX, Šport, Bratislava, 1988 oraz w przewodniku internetowym Tatry.nfo.sk. Nie ma tam wzmianki o żadnych drogach z Doliny Furkotnej w rejonie między Ważecką Turniczką, a Siodełkiem Furkotnym. Informację o drodze opublikowałem na forum Przewodnika Tatry.nfo.sk. link, powołując się na opis na stronie KW Olsztyn.

 

 Olsztyńskie drogi w rejonie Pd grani Ważeckiej Turni; 1 – droga z 1977 roku; 2 – wariant z 2006 roku